Obrona szczawiu

Oj, oj, oj! Nasza cecha narodowa to oburzanie się, szczególnie na tych, którzy szczerze, ale i bez finezji mówią prawdę. Stefan Niesiołowski skomentował uliczno-medialną atrakcję pewnej fundacji, która wyliczyła, że w Polsce jest 800000 głodujących dzieci. Normalnie powaliłoby to mnie na kolana, ale liczba ewidentnie z palca wyssana wydała mi się przesadzona i nie tylko mi.

Okazał się, że fundacja zadzwoniła do… 600 nauczycieli o po rozmowie, „tak im wyszło”. Szerzej o tym procederze – w necie.

„Małe, niewinne procenty przemnożone przez setki tysięcy osób w badanej populacji mają prawo rodzić błędy liczone w tej samej, wielotysięcznej skali. To nie statystyki kłamią. Liczbami manipulują ludzie, dla tych samych celów, dla których manipulują słowem. I równie często. Prof. dr hab. Mirosław Szreder”.
Co chciał powiedzieć Stefan Niesiołowski wspominając nieszczęsny szczaw?

Wiem, bo sądzę to samo.

Mieszkałam i mieszkam na wsi, i widzę jak to wygląda. Jabłka pod drzewami leżą, aż zgniją, podobnie śliwki, rabarbar, szczaw, czyli wszystko, co rośnie sobie w koło i jest za darmo, tylko zerwać. Jedyne co zbiera wieś, to jesienią z nudów i przyzwyczajenia grzyby, choć czasem dla mieszkańców osad popegeerowskich, to źródło utrzymania w lecie i jesienią – grzyby, zioła i ślimaki. Zbieractwo w XXI wiek

Niemniej we wsiach, u małych i większych gospodarzy w zagrodach, głodu nie ma, chyba, że ludzie są niezaradni skrajnie, lub przepijają co się da. W miastach faktycznie jest trochę gorzej.

Mieszkałam w bardzo biednej rodzinie całe wakacyjne lata. Szczaw, ziemniaki jajka i grzyby, ryby złowione w rzece, pierogi z zebranymi jagodami, chleb z cebulą, pomidorem albo z cukrem – to było nasze jedzenie. Dwa miesiące zupełnie bez wędlin i mięsa, i jakoś nam zdrowo było, a jak zachciało się kiełbasy, gospodyni robiła nam „postną kiełbasę” czyli chleb ze smalcem i z roztartym czosnkiem. Uwielbialiśmy to! Kubek mleka i wracamy do zabawy albo sianokosów. Na obiad micha ziemniaków ze zsiadłym mlekiem, kilka skwarek i cześć. Wracałam do Warszawy zdrowa, jędrna i opalona. Świniaka biło się tam na święta i konserwowało w różny sposób. Wystarczało tego dla ich rodziny do wiosny, a w zagrodzie były jeszcze kury i gęsi.

Dzisiaj kur nie hoduje, bo brudzą, gęsi też. W Biedronce przecież są bardzo tanie, i już odarte z pierza. Konfitur ani dżemów choćby ze spadów i uzbieranych jagód nie smaży się – są w Biedronce tanie (zżelowana słodka woda z barwnikami), w ogródkach rosną tuje i jałowce, zamiast porzeczek i malin. Są w Biedronce albo na targu! W ogródkach stoją gipsowe krasnale.

Szczawiu ani szpinaku, kapusty, sałaty, własnej marchewki, ogórków to ja po zagrodach, w ogródkach w ogóle nie widzę! Biedrona jest! I targowiska. Tylko kasy trzeba, więc rolnik płaci KRUS (grosze na kwartał jako ubezpieczenie społeczne, czyli miasto pokrywa de facto leczenie wsi) i zasiłki są, i renty....

W wielu domach (rację ma Julia Pitera) nie ma zwyczaju dawać śniadania dzieciom, tylko się daje 2-5 zł. „Kup sobie coś” i dzieciak kupuje batona, colę albo chipsy.W domach pijanych jest na wódę i zagrychę, tam cierpią dzieci – fakt. Zawsze cierpiały, bo ludziska piją nie od wczoraj. Od niedawna kobiety w takiej ilości.

Wiele dzieciaków nie je rano, bo nie lubi. Nie przechodzi im przez gardło. Idą na głodniaka. Nikt nie robi kanapek. Po, co? Coś się kupi gdzieś. W domu powinna czekać mama z obiadem, ale (sama widziałam to w wielu domach), od kiedy są zupki Youm – Youm – dzieci dostają Gorący Kubek, czyli wodę z solą, glutaminianem sodu i makaronem, a mama ogląda Modę na Sukces. Rozmawiałam o tym z miejscową lekarka w Dźwierzutach. Stąd niedożywienie, zaparcia i awitaminoza u młodzieży, bo na pytanie „Jadasz owoce? Warzywa?” Słyszy: „Nie lubiem”. „A co lubisz?” „Cole, chipsy i zupę z kubka. Czasem pizzę mama kupi i odgrzeje, albo sobie kupię zapiekankę”.

Prawdziwa bieda jest – oczywiście, ale nie w tak spektakularnych liczbach! 

Byłoby więcej sytych dzieci, gdyby ich matkom chciało się choć szczawiówkę upichcić, placek ze śliwkami jakikolwiek zakręcić, kluski z jagodami, ale batoniki tańsze i zupki chińskie… I robić nie trzeba.

W każdej szkole Komitet Rodzicielski mógłby wydawać codziennie porcję zupy, właściwie bez kosztów gdyby każdy dał, a to ziemniaków, a to marchwi, selerów, jabłek, kapusty. Kilka groszy na jakieś makarony, żeberka, kurczaki, kiełbasinę by się znalazło i talerz zupy za przysłowiową złotówkę każdy dzieciak by dostał, ale na przeszkodzie stoi Sanepid i US, więc nikt nie ryzykuje losu Waldemara Gronowskiego (splajtował, bo rozdawał jako piekarz niesprzedany, suchy chleb). A tego ani Pitera ani Niesiołowski najostrzejszym językiem nie przeskoczy.